آخرین مطالب
امکانات وب
فیلم " خوب، بد، جلف " را گذاشته بودیم نگاه می کردیم
خیلی خنده دار بود البته توقع بیشتری از فیلم داشتم با توجه به تبلیغی که ازش شده بود
سکانس های آخر فیلم خیلی بیشتر خندیدم و
فقط من بودم که بلند و از ته دل قهقهه می زدم پی در پی
چون بعضی تیکه های طنزش واقعا بکر و بامزه بود.
شام هم جایی مهمان بودیم بعد از شام وقتی تلویزیون سریال گُسل را نشان می داد،
بدون این که متوجه فضای مهمانی که در سکوت بود، باشم؛ بلند می خندیدم.
وقتی یک فیلم یا سریال یا هر اتفاقی مرا از تهِ دل به خنده می اندازد، چرا نخندم؟!
وقتی دیدم فقط منم که دارم به صحنه های خنده دار قهقهه می زنم و هیجان نشان می دهم
و ازین که می دیدم بقیه ساکت هستند، کمی معذب شدم اما
اما مثل همیشه به خودم گفتم:
ــ به من چه که بقیه بلد نیستند احساسات خودشون رو بروز بدند!
طوری راحت و صمیمی تلویزیون می دیدم که انگار تنهایی خانۀ خودم هستم.
اکثر آدم ها طوری شده اند که خنده ها و هیجانات شادی آورشان را پنهان می کنند!
خب که چه؟! آدم مگر چند بار زندگی می کند
که بخواهد هیجان و احساس را از خودش دریغ کند؟! مخصوصا وقتی شادی مُسری است.
