هی م.ب! خدا رو چه دیدی! شاید یه روزی..

دلم می خواست از آرزویم بگویم اما رویم نشد 

هنوز هم این آرزوی من در سکوت به خواب رفته است تا کِی شود بیدار شود

هر بار که یادم می افتد و به این رویایِ زیبایم فکر می کنم دلم می گیرد..

کاش آنقدر پول داشتم که بتوانم به این آرزویم برسم. به خودم می گویم:

ــ هی م.ب! خدا رو چه دیدی! شاید واقعا یه روز این کار رو کردی!

بعد دوباره دلم می گیرد اما از فکر کردن بهش لبخند می زنم.. 

می دانم اگر آرزویم را اطرافیانم بشنوند مسخره ام کرده خواهند خندید جز یک نفر.